അമ്മയ്ക്ക്

മടിയിൽ നിന്ന്
ഒക്കത്തേയ്ക്കുള്ള
ദൂരം
സ്വാ‍തന്ത്ര്യം

എന്റെ വിരലുകൾ
ചുണ്ട്
കാലിലെ ഒറ്റത്തള
കരച്ചിൽ
നമ്മുടെ മാത്രമായ
ആകാശം
അമ്പിളിമാമൻ
എന്റെയും,
നിന്റെയും സ്വാതന്ത്ര്യം

എന്റെ
കള്ളയുറക്കത്തിൽ
ഉറങ്ങുന്നത്
നിന്റെ വിരൽ
കാലുകൾ
അകം
പുറം
അമ്മിഞ്ഞ

കണ്ണടയ്ക്കാതെ
നിന്റെ ഉറക്കം
എന്റെ ഉറക്കം

മുങ്ങിമരണം

പഴയൊരു പാതാളക്കരണ്ടി
കിണറ്റിന്റെ തണുപ്പിൽ
മുങ്ങിമരിക്കുന്നത്

പൊട്ടിപ്പോയ ഒറ്റക്കുടുക്കിന്റെ
മങ്ങിച്ച ഓർമ്മയിലൊരു
നൈലോൺ ട്രൗസർ,
കാക്ക കൊത്തിയിട്ട
എണ്ണപ്പിഞ്ഞാണം,
പുളിയിലകളുടെ
ഫോസിലുകൾക്കു താഴെ
ആദ്യത്തെ ഉറവയുടെ
വിള്ളലിൽ
ഒളിച്ചുപാർക്കുന്ന
കണ്ണില്ലാത്ത പാവക്കുട്ടി
എന്നിങ്ങനെ
കല്ലുവച്ച നുണക്കഥകളറിയുന്ന
അഞ്ചിതളുള്ള താമരയിൽ
പുനർജനിക്കുന്നത്

മുങ്ങിത്തപ്പുമ്പോൾ
മുറിച്ചിട്ട കൈപ്പത്തിയുടെ
അവസാനത്തെ തുണ്ട്
ഇറച്ചിയിൽ
കണ്ണുകാണാത്തൊരു
കുരുടൻ മത്സ്യം
ചുണ്ടുരുമ്മിയപ്പോഴാണ്

അട്ടഹാസത്തിന്റെ മരണം

തോപ്പും‌പടി കഴിഞ്ഞുള്ള വളവില്‍
വഴിയില്‍ വീണുകിടക്കുന്ന
വയസ്സന്‍ മരമാണ്‌ മരണം
ഞാനോടിച്ചു കയറുമ്പോള്‍
ഉടല്‍ പിളര്‍ന്നു മാറില്ല
ചില്ലയനക്കി ശബ്ദിക്കില്ല
ഒരു അട്ടഹാസത്തെ
വിഴുങ്ങുന്ന വാപോലെ
മരണം എന്നെ വിഴുങ്ങും

ഉടല്‍ തുറന്നുവച്ച്
കടല്‍ തൊട്ട്
പുക്കിളില്‍
തുടകള്‍ക്കിടയില്‍
മുഖമമര്‍ത്തി കിടക്കുമ്പോള്‍
പിറക്കുന്ന വചനമേ...

തുറന്നുവച്ചതെല്ലാം
അട്ടഹാസങ്ങളാണ്‌
കടല്‍
കടലിന്റെ ഒച്ചയൊളിപ്പിച്ച ശംഖ്
നമ്മുടെ ഉടല്‍
നമ്മുടെ കുട്ടികള്‍ മുങ്ങിമരിക്കുന്ന ചരുവം
തോപ്പും‌പടിയിലെ മരണം